Idea festiwalu „Radykalna Kultura Polska” zrodziła się w wyniku obserwacji nowego zjawiska na polskiej scenie muzycznej, które stanowić może znakomity fundament dla budowania nowoczesnej − zakorzenionej i otwartej zarazem − tożsamości. Chodzi o twórców łączących − traktowane z namaszczeniem i znawstwem − repertuar oraz techniki wykonawcze archaicznej wiejskiej muzyki tradycyjnej z praktykami kompozytorskimi i improwizacyjnymi nowoczesnej i ponowoczesnej awangardy, „poważnej”, jazzowej czy elektronicznej.

Bardzo się cieszymy, że po raz pierwszy “Pardon, To Tu” będzie częścią tegoż festiwalu i zapraszamy już w tę niedzielę od godziny 19:00 na solowy koncert i zarówno premierę płyty (pt. “Regions”) klarnecisty Michała Górczyńskiego i od godziny 21:00 na polska awangardę zanurzoną w odmęty chińskiej Rewolucji Kulturalnej w nowym projekcie sekstetu smyczkowego Radical Polish Ansambl. Wstęp Wolny. Zapraszamy bardzo serdecznie! PS.: Koncerty są również częścią imprez towarzyszących festiwalu “Warszawska Jesien”.

➳ Niedziela, 26.09.2020 – g. 19:00
➳ Bilety: Wstęp Wolny
➳ Adres: Aleja Armii Ludowej 14; 00-637 Warszawa

Michał Górczyński – klarnet basowy

Radical Polish Ansambl:

Maciej Filipczuk – skrzypce
Emilia Bolibrzuch – skrzypce
Łucja Siedlik – skrzypce
Maria Stępień – skrzypce
Mateusz Kowalski – skrzypce
Marcin Lorenc – skrzypce
Piotr Gwadera – dżaz
Michał Brzozowy – szeptun

Radical Polish Ansambl wykonana program pt. “Polska Szkoła Kompozytorska“:

Tadeusz Sielanka: Alap-Dźor-Ddźhala
Piotr Żak: Kompozycja ze sznurkiem
Kazimierz Meto: bez tytułu
Tadeusz Sielanka: Długi marsz

Prosimy osoby, które są zainteresowane miejscem siedzącym o odpowiednio wcześniejsze dotarcie na koncert (od 18:00).

Michał Górczyński:

Czy skoczne wiejskie melodie skrzypcowe da się zagrać na „tłustym” klarnecie kontrabasowym? Jasne, że się da. Wystarczy być tylko Michałem Górczyńskim, który występował na czterech kontynentach, grając warszawsko-jesienną awangardę (Kwartludium), eksperymentalne improwizacje, ale też polską muzyką dawną (Bastarda), tematy żydowskie (Ircha), gambijskie (duet z Bubą Kuyateh’em) czy indonezyjske (projekt “Bidadari“).

Polską muzyką ludowa interesuje się od dawna. Wszak jako kompozytor ma w dorobku między innymi „Rondo a la krakowiak” na wrzeszczącego pianistę i klarnet basowy (sic!). Z „trójkowymi” rytmami eksperymentował też w słowiańsko-afrykańskiej Polonce.
Wyzwanie zagrania autentycznych ludowych melodii odważył się podjąć – ze znakomitym skutkiem – dopiero w zeszłym roku w ramach projektu Radykalny Śpiewnik Polski.

Swobodne improwizacje przerodziły się z czasem w przemyślane wielowarstwowe formy, a magia studia nagraniowego pozwoliła Michałowi zamienić klarnet basowy w ludową kapelę, a nawet – orkiestrę dętą.

Radical Polish Ansambl:

Radical Polish Ansambl to utopijna próba połączenia tego, co najbardziej archaiczne w tradycji polskiej wsi z tym, co najbardziej awangardowe we współczesnej muzyce eksperymentalnej.

Co niemniej paradoksalne, inspiracja dla tej szalonej idei przypłynęła z północnych Indii, w których regularnie gości wybitny polski klarnecista awangardowy Wacław Zimpel. W 2016 roku okrył on w archiwach Biblioteki Publicznej w Delhi tajemnicze zapiski, a w nich dosyć nietypowe dla tego zakątka świata nazwisko – श्री तादेउश शिएलंका (pol. Sri Tadeusz Sielanka). O wiele bardziej zaskoczyły go jednak powiązane z ową enigmatyczną postacią notacje muzyczne, w których utrwalone zostały tematy o ewidentnie mazurkowej proweniencji. Towarzyszący im werbalny komentarz sugeruje, że stanowiły one podstawę dla rozbudowanych utworów, zbliżonych w swej logice formalnej i tonalnej do ragi. Okazało się więc, że międzykulturowe eksperymenty i zaawansowane transowe formy leżą w naturze polskiej muzyki tradycyjnej!

A może tak naprawdę nie ma w tym nic dziwnego? Wystarczy nieco szerzej otworzyć oczy i uszy by zorientować się, że sztuka dźwiękowa polskiej wsi to fenomen o wiele bardziej unikatowy oraz interesujący w wymiarze globalnym, niż zwykliśmy to sobie uświadamiać. Wszak rdzennie polski mazurek dotarł swego czasu między innymi do Francji, Włoch, Brazylii, Meksyku, na Azory, Wyspy Zielonego Przylądka, Wyspy Kanaryjskie czy Filipiny. Być może, gdyby owa ekspansja dokonała się w epoce globalnego przemysłu rozrywkowego, mazurek cieszyłby się we współczesnej kulturze takim samym statusem jak reggae.

Ale kim tak naprawdę był Tadeusz Sielanka? Bardzo obiecujący trop przynoszą wspomnienia Witolda Glińskiego, polskiego uciekiniera z gułagu, który w 1941 roku, wraz z grupą towarzyszy, dotarł pieszo do północnych Indii. Pół wieku później Peter Weir oparł na owej historii swój ostatni film – „Niepokonanych” z Edem Harrisem i Colinem Farrellem w obsadzie. Wśród uczestników „długiego marszu” znalazł się właśnie niejaki Sielanka – wiejski muzykant z okolic Sochaczewa, wcielony przed wojną do Wojska Polskiego.

Sześciu „ludowych” skrzypków oraz grający „na dżazie” perkusista podjęli wyzwanie rekonstrukcji muzyki na poły mitycznego polsko-indyjskiego eksperymentatora, która trafiła na ich debiutancką płytę pod tytułem Radical Polish Ansambl (Bôłt Records / Unzipped Fly Records, 2019). Namówili także współczesnych kompozytorów do podążenia tym samym tropem. Dziś Radical Polish Ansambl ma w repertuarze nie tylko dzieła Tadeusza Sielanki, lecz także Zygmunta Krauzego, Sławka Kupczaka, Cezarego Duchnowskiego czy Agnieszki Stulgińskiej.

Organizatorzy: Fundacja 4.99, Krytyka Polityczna