„Dedykujemy ten koncert wszystkim, którzy siedemdziesiąt lat temu z tego miejsca pod brutalnym przymusem musieli odjechać w nieznane, żeby już nie powrócić. Znanym i bezimiennym, bohaterom i zwykłym mieszkańcom Getta Warszawskiego. Wszystkim tym, którzy ginęli odarci z godności, z prawa do pamięci, nieopłakani. 

Gramy dla dzisiejszej Warszawy po to, żebyśmy pamiętali i żeby ta pamięć stała się częścią naszej świadomości i tożsamości. Żeby odczarować zło. Żeby ożywić i zapełnić naszą pamięcią opuszczone, ziejące pustką miejsca.

Dzień 22 lipca 1942 roku był początkiem “Großaktion Warschau”, podczas której Żydzi z Getta Warszawskiego zostali wywiezieni do obozów zagłady, głównie do Treblinki.

Ohel (po hebrajsku namiot) jest pomnikiem-namiotem, rozstawionym w miejscu symbolicznym: pod dawnym murem Getta, które było miejscem codziennego ludobójstwa. Stanowi znak pamięci i hołdu dla ponad 300 tysięcy jego mieszkańców, ale też znak nadziei, że żydowska Warszawa na zawsze pozostanie istotną i chlubną częścią dziejów i tradycji stolicy.”

Mikołaj Trzaska na temat tego koncertu dodaje „W związku z tym, że w tym roku nie otrzymaliśmy wsparcia finansowego na OHEL postanowiliśmy dać świadectwo pamięci naszym skromnym koncertem.”

Projekt Babcia’s Memory powstał z inspiracji melodiami i historiami, śpiewanymi i opowiadanymi muzykom przez ich babcie. To nowoczesny hołd oddany rodzinnej tradycji. Wyjątkowy, szalenie osobisty i intymny dialog żydowskiej przeszłości i współczesności

szwedzki tubista i puzonista basowy. Jest wybitnym wirtuozem gry na tych, rzadziej spotykanych, instrumentach. Dzięki wspaniałej technice i umiejętności improwizacji bardzo często zapraszany do najlepszych zespołów awangardowych – był stałym członkiem słynnego nieistniejącego już Chicago Tentet Petera Broetzmanna.

Stały współpracownik Matsa Gustafssona, Paala Nilssen-Love’a, Frederika Ljungkvista, Kena Vandermarka i wielu czołowych muzyków tak amerykańskich jak i europejskich. Obok Michela Godarda uznawany za najlepszego jazzowego tubistę Europy. Wraz z Matsem Gustafssonem współlideruje projektowi Swedish Azz, odwołującemu się do skandynawskiej muzyki lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Właściciel wytwórni płytowej CarrotTelia.

saksofonista i klarnecista basowy. Improwizator, związany z międzynarodową sceną muzyki improwizowanej, tworzy kwartet Ircha oraz grupę Shofar, zespoły wykonujące muzykę żydowską.

Mark Sanders 

jest częścią londyńskiej sceny jazzowej lat 90. Wraz z Paulem Rogersem grał w sekcji rytmicznej. Koncertował i nagrywał z takimi osobami jak Evan Parker, Elton Dean, Georg Grawe, Hellene Labarierre, jak również w projektach pod egidą NATO, wśród rodowitych Indian, muzyków hiszpańskich i Marokańczyków.

Jego zainteresowanie muzyką elektroakustyczną doprowadziło do współpracy z Patem Thomasem, Johnem Wallem, czy Springheelem Jackiem. Jest autorem ponad 100 nagrań i profesorem katedry improwizacji w Royal Academy of Arts.

to kontrabasista freejazzowy mieszkający w Londynie. Jest członkiem trio Catatumbo (z Ingrid Laubrock i Javierem Carmoną). Pracował m.in. z Paulem Dunmallem, Evanem Parkerem, Louisem Moholo-Moholo.