Cieszymy się niezmiernie ze po udanym koncercie “The Thing” będziemy gościć kolejną skandynawska supergrupę, która specjalnie na nasze zaproszenie przyjeżdża na jedyne dwa koncerty do Polski do “Pardon, To Tu” – mamy zaszczyt zaprosić naszych gości na koncert jednych z najbardziej znanych obok “The Thing” formacji skandynawskiego free jazzu – ATOMIC!! (w której gra zresztą 2/3 muzyków z The Thing).

Warto zaznaczyć ze będzie to tez warszawska premiera koncertowa zespołu. 

Zaprosiliśmy do udziału tez dobrze przez naszą publiczność znanych muzyków, którzy jednego i drugiego dnia zagrają wraz z muzykami zespołu “ATOMIC” krótkie sety: Ray Dickaty, Paweł Postaremczak, Adam Pultz Melbye i Paweł Szpura.

Oto poszczególne składy:

Pierwszy set:

Drugi set:

Pierwszy set:

Drugi set:

Grupę Atomic na pewno można zaliczyć do najbardziej znanych formacji skandynawskiego free jazzu. Wielokrotnie uznawana za zespół numer 1 całej Skandynawii, proponuję uwspółcześnioną wersję “power jazzu” wywodzącego się z amerykańskiej “Fire Music” (Archie Shepp, Albert Ayler, Ornette Coleman) i europejskiej free improwizacji lat 60-tych (płyta Machine Gun Petera Brötzmanna).

Trójka Norwegów – Wiik, Håker-Flaten i Nilssen-Love i dwójka Szwedów – Ljungkvist i Broo grają wspólnie od połowy lat 90-tych. Koncerty i nagrania płytowe zespołu, będące połączeniem perfekcyjnego warsztatu poszczególnych muzyków, znakomitych możliwości kompozytorskich i brötzmannowskiej energii, zawsze spotykają się z entuzjastycznym przyjęciem na całym świecie.

“…Muzyki Atomic rzeczywiście nie można zaliczyć do jazzowej krainy łagodności, ale i do punkowej ekspresji, z której znani są choćby nieokiełznani The Thing (złożony przecież w dwóch trzecich z muzyków Atomic) także im dość daleko. Panowie odnajdują się gdzieś pośrodku: poruszają się w obszarach jazzu akustycznego, w obrębie jego podgatunków wyszukując wszystkie niezbędne dla zbudowania własnych kompozycji składniki. Zafascynowani szeroko rozumianą tradycją amerykańską łączą jej wpływy z improwizatorskimi gatunkami europejskimi. Kolejne płyty zespołu – a mają ich w dorobku już kilkanaście (w tym kilka wydawnictw podwójnych, a nawet potrójnych) – są zawsze oczekiwaną dawką energetycznej, ekspresywnej muzyki, w której forma, struktura i styl nie giną w pędzących na oślep improwizacjach, a i potrafią zaskoczyć sprawnymi przejściami – między bopem a latino, między graniem big bandowym a wrzaskiem saksofonów…” – Piotr Rudnicki z Jazzarium.pl